رقیه شرعی - علاج با قرآن - دفع سحر و جادو

بسیاری از کسانی که در مورد تاریخ سحر به تحقیق و پژوهش پرداخته‏ اند بر این باورند که منشأ و آغاز سحر از زمان آفرینش انسان است که در این زمینه به نوشته ‏ها، رموز، تصاویر و اسطوره‏ هایی استدلال کرده‏ اند که از انسان بر جای مانده و در خرابه ‏ها و قبرها پیدا شده ‏اند. اگرچه حقیقت همین است ولی ما تنها به این دلایل بسنده‏ نکرده ‏ایم؛ زیرا در این دلایل شک و تردید وجود دارد و این مرحله از تاریخ انسان که دوران قبل از تاریخ نامیده می‏شود توسط انسان تدوین نشده است.

تاریخ مدوّن انسان که به پنج هزار سال پیش بر می‏گردد، آغاز آن با ابهام و پیچیدگی همراه است و آگاهی‏ ما از آن اندک است، از این رو نمی‏توان به طور یقین بر اساطیر و رموز و تصاویری که انسان آن‌ها را حفظ کرده و یا شناخته است بسنده کرد.

آنچه که بیانگر راستی این گفتار است، این سخن خداوند است که می‏فرماید: ﴿کَذَٰلِکَ مَآ أَتَى ٱلَّذِینَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ٥٢﴾ [الذاریات: 52].
«همین گونه هیچ پیامبری به سوی مردمان پیش از آنان نرفته است، مگر اینکه گفته ‏اند: او ساحر یا دیوانه است».

 این آیه‏ ی قرآن عموماَ بیانگر این نکته است که تمام ملت‌ها با این سخن ظالمانه با پیامبران خود روبرو شده و آنان را به ساحری یا دیوانگی متهم کرده ‏اند، و این نشان می‏دهد که تمام ملت‌ها سحر را شناخته ‏اند.

اولین پیامبر (صاحب شریعت) حضرت نوح علیه السلام است. با توجه به آیه ‏ی فوق، قوم حضرت نوح با سخن مذکور با او به مقابله پرداخته‎اند.

ابن حجر عسقلانی رحمه الله می‏گوید: سحر در زمان حضرت نوح علیه السلام وجود داشته است، زیرا خداوند در مورد قوم نوح به ما خبرداده است که آنان بر این گمان بودند که وی جادوگر است، و با توجه به آنچه که ابن اسحاق و دیگران ذکر کرده‏ اند، داستان هاروت و ماروت قبل از حضرت نوح بوده است.  

من با کسانی که معتقدند سحر در تاریخ انسان بر تمام ادیان و اعتقادات پیشی گرفته، موافق نیستم،زیرا سحر نوعی انحراف از راه راست است و خداوند متعال به ما اعلام کرده است که نخستین انسان یکتاپرست و بر راه راست بوده و خدای یگانه را پرستش کرده است. کافی است که بدانیم نخستین انسانی که خداوند آفریده است یعنی حضرت آدم علیه السلام یکی از پیامبران الهی بود که پروردگار را بخوبی میشناخت. پس از این بیان الهی نباید به آنچه که مورخان و جامعه ‏شناسان مبنی بر جهل و گمراهی نخستین انسان نوشته ‏اند توجه کرد، چون خداوند به ما اعلام کرده است و پس از حق چیزی جز گمراهی وجود ندارد.